وینستون چرچیل گفته است که امریکاییها کار درست را زمانی‌انجام میدهند که همه راهای غلط را قبلا ازموده باشند. ما ایرانیها در صد سال اخیر ثابت کرده ایم که پس از انجام همه کارهای غلط باز هم همان کارهای غلط را تکرار می‌کنیم و هر گز نمی پذیریم که کار غلط انجام داده ایم. اگر همه ما کار درست انجام داده ایم ، پس چرا وضع ایران این قدر بد است؟ بلاخره ایران کشوری است که هیچ کس در آن اشتباه نمیکند. چنین کشوری باید گلستان باشد
با این همه هنر معلوم نیست چرا به این روزگار افتده ایم و اگر این همه هنر نمیداشتیم، معلوم نیست سرنوشت ما بکجا میکشید. اولین هنر انسان برای موفق شدن پذیرفتن احساس مسئولیت است. از آن جا که اکثریت ایرانیان مسولیت نمیپزیرند، اکثریت در کارهای دولتی شکست میخورند و با شکست خوردن آنان، مملکت شکست میخورد. در روانشناسی موفقیت ثابت شده است که کسانی‌که مسئولیت اشتباهات خود را نپذیرند موفق نمیشوند. ایران مجموعه ایست از افراد مسولییت ناپذیر شکست خورده که یک کشور شکست خورده را تشکیل میدهند.
برای این که بتوانیم یک قدم به جلو برداریم، باید قبول کنیم که اشتباه کرده ایم. این هم کار اسانی‌نیست؛ مخصوصا برای کسانی‌که اعتماد به نفس ندارند و معمولا کسانی‌اشتباهات خود را قبول نمیکنند که در گذشته بر اساس شایستگی خود پیش نرفته ا‌ند. احمدی نژاد بر اساس لیاقت خود رئیس جمهور نشده و ناگزیر لیاقت اداره مملکت را ندارد. بهمین دلیل در ارزیابی بانک جهانی در مدیریت از ۱۰۰ نمره فقط ۱۵ گرفته است. یعنی‌کاملا مردود شده است. چنین کسی‌هر گز مسئولیت قبول نمیکند. اگر مسئولیت قبول کند، باید فورا استعفا بدهد. خامنه یی هم باید استعفا بدهد. اگر اینها ژاپنی بودند همگی از شرم خودکشی‌میکردند.
من یادم میاید هر وقت در امتحانات قبول میشد یم، میگفتیم قبول شد یم و هر وقت مردود میشد یم، میگفتیم مردودمان کردند. هیچ کس در ایران مردود نشد، همه را مردود کردند. یعنی‌همیشه، موفقیت‌های خود را بخود نسبت میدهیم و شکست‌های خود را بدیگران. بدتر از این هم این است که هیچ کس خجالت نمیکشد از اینکه این همه بمردم و کشور صدمه زده است.
از طرف دیگر، پذیرفتن اشتباهات شجاعت و صداقت می‌خواهد: دو چیز که در میان ایرانیان کمیاب هستند. اگر کسی‌به پذیرد که مردود شده است، به اندزه کافی‌درس میخواند تا قبول شود، کسی‌که ادعا می‌کند که مردودش کرده آ‌ند، نیازی به خواندن بیشتر نمیبیند و ناگزیر در امتحانات سال بعد همان نتیجه را می‌گیرد که سال پیش گرفته است.
احمدی نژاد با گرفتن ۱۵ نمره از ۱۰۰ قبول نمکند که اشتباه کرده است و یا اینکه بی لیاقت است. مقام رهبری هم قبول نمیکند که او اشتباه کرده است. اینکه ۳۱۵ میلیارد درامد نفت و گاز و پتروشیمی در این ۴ سال ضایع شده، دلیل کافی‌نیست. اینکه ۸۰۰،۰۰۰ تومن پایه خط فقر است و درامد‌های متوسط حدود ۵۰۰،۰۰۰ تومان، این هم نشان بیکفایتی و اشتباهکاری نیست. تورم %۲۵ هم که علامت درستکاری است.
رژیم با تمام این تباهکاریها، باز هم طلبکار است و هرکس اعتراض کند، با شکنجه و اعدام روبرو میشود. از این بدتر، شیوه بعضی از مخالفان است که این همه تباهی را توجیه میکنند. بنا‌به گفته فردوسی:
ز پیمان بگردند و از راستی گرامی شود کژی و کاستی.
چو بسیار از این داستان بگذرد کسی‌سوی ازدگان ننگرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر