گزارشی از وضعیت بازداشت شدگان پرونده سایت های اینترنتی

در هفته‌ی گذشته و در آخرین روز سال ۱۳۸۷ خبری منتشر شد که در آن از انهدام بزرگ‌ترین شبکه‌ی فساد اینترنتی در کشور خبر می‌داد. خبری که در آن از بازداشت مدیران و اعضای چند سایت به نام “آویزون”، “ایکس پرشیا” و “بیا کلیپ” خبر می‌داد و آنان را مرتبط با گروه‌های بی‌گانه معرفی می‌کرد که در راستای انجام پروژه‌هایی هم‌چون انقلاب مخملی از کشورهایی چون آمریکا بودجه‌ی مالی دریافت می‌کرده‌اند.

این خبر و این نوع پرونده‌سازی که در گذشته نیز شاهد آن بوده‌ایم، از نمونه پروژه‌های تعریف شده در مراکز و نهادهای امنیتی است که در ادامه‌ی روند سرکوب و فشار به وبلاگ‌نویسان و در کل اینترنت در جمهوری اسلامی دنبال می‌شود.

طبق تحقیقاتی که مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران انجام داده و بر اساس گزارش‌های دریافتی این پرونده یک سناریوی تعریف شده است که وصل کردن افراد بازداشت شده به بی‌گانه‌گان و اتهام‌های مطرح شده در آن نگرانی‌ها را در خصوص وضعیت بازداشت‌شده‌گان با نگرانی‌های جدی همراه ساخته است.
تولا قربانی ۲۱ ساله که در گزارش های مذکور با نام مخفف ت ـ ق و با نام مستعار طلا (icy-ice) از اعضاء یکی ار سایتهای مورد اشاره خبرگزاری معرفی شده است، یکی از افرادی است که قربانی این سناریو شده است. وی در نیمه‌ی دوم اسفند ماه بازداشت شده و به سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل شده است. بازجویی‌های به عمل آمده از تولا قربانی طی ۱۰ روز پایان سال صورت گرفته است و به سرعت پایان بازجویی نیز اعلام شده و نام‌برده به بندعمومی زندان اوین منتقل شده است. چنین شبکه‌‌ی گسترده با این اتهامات سنگین و با این فعالیت‌های بسیار زیاد که در گزارش خبرگزاری فارس آمد،، احتیاج به ماه‌ها تحقیق دارد، اما در رابطه با یکی از متهمان بازداشتی (قربانی) تنها ۱۰ روز به بازجویی و تحقیقات پرداخته شده است و این امر نشان دهنده‌ی سناریویی است که سازمان‌ها و ارگان‌های امنیتی به ویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که خود را کاشف این شبکه‌ی فساد می‌داند،تعریف کرده‌اند.

منابع مطلع عنوان می دارند، تولا قربانی هیچ دخالتی در مطالب منتشر شده و محتوای سایت‌هایی که ذکر آن‌ها رفته نداشته و اتهام‌هایی هم‌چون ارتباط با گروه‌های خارج از کشور و دریافت کمک مالی از آنان بر پایه مستندات شکل نگرفته است. بر اساس گزارش‌های دریافتی تمامی افراد بازداشت شده تحت فشارهای وارد آمده در بازجویی‌‌ها مجبور به اعتراف‌های سنگین بر علیه خود و قبول اعتراف‌های تلویزیونی شده‌اند.هم‌اکنون برای تولا قربانی وثیقه‌ی ۵۰۰ میلیون تومان صادر شده، وی قادر به پرداخت این وثیقه‌ی بسیار سنگین نیست. دیگر بازداشت شده‌گانی که برای آن‌ها وثیقه صادر شده است، شاهد چنین وثیقه‌ی سنگینی هستند.

به همین منظور و در ادامه‌ی روند این سناریو سایتی به نام گرداب با آدرس اینترنتی (http://gerdab.ir) از چند روز قبل کار خود را آغاز کرده است. شیوه‌ی کار این گروه مسبوق به سابقه بوده و نمونه‌ی آن را در سال ۱۳۸۳ هم‌زمان با دست‌گیری وبلاگ‌نویسان دیده شده است. در سال ۱۳۸۳ نیروهای امنیتی با به دست آوردن رمزهای ورود از متهمان پرونده اقدام به در اختیار گرفتن سایت آنان می‌کردند و در قالب “گروه هکری حدید” سایت‌های آنان را به یک سایت مرجع انتقال می‌دادند، که مربوط به فعالیت‌های گروهی به نام “دفتر اینترنت” بود. این گروه زیر نظر دادستان “قاضی مرتضوی” شروع به فعالیت کرده بود. نحوه‌ی خبررسانی و نوع عملی که این گروه انجام می‌دهد، شائبه‌ی فعالیت مجدد این گروه را در قالبی جدید و در سایتی جدید به نام گرداب می‌دهد.هم‌اکنون با زدن آدرس سایت‌هایی که در این سناریو اعلام شده است، به صورت خودکار به سایت گرداب منتقل می‌شود. افرادی که در سال ۱۳۸۳ در “دفتر اینترنت” بوده‌اند، کسانی بودند که در سپاه پاسداران عضویت داشته‌اند.

مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران با ابراز نگرانی شدید از وضعیت بازداشت‌ شده‌گان و اعمال نقض حقوق‌بشری که در پرونده‌ی افراد بازداشتی صورت گرفته است، توجه جدی تمامی مدافعان حقوق‌بشر را به این سناریو جلب کرده است و خواهان ایستاده‌گی در مقابل این سناریو که در جهت تخریب فعالین سیاسی و مدنی نوشته شده، از آنان می‌خواهد با توجه به فشار سال گذشته بر روی وبلاگ‌نویسان و تصویب “لوایح جرائم اینترنتی” که در آن برای کاربران اینترنت و وبلاگ‌نویسان حکم‌های سنگینی در نظر گرفته شده این مساله را با جدیت بیش‌تری پی‌گیری کنند.

فعالان حقوق‌بشر در ایران

هفته وحدت از شعار تا عمل ؟!!

وحدت در ذات خود چیز خوبی است و خداوند در قرآن کریم مسلمانان را به آن فراخوانده و از تشتت وپراکندگی برحذر داشته است به طور مسلم وحدت و اتحاد و همدلی مزایای بیشماری دربر دارد که برهیچکس پوشیده نیست و بدین خاطر است که خیر خواهان راستین امت ، وحدت را سر لوحه ی کار خود قرار داده و می دهند و سعی برآن داشته و دارند تا آن را عملی سازند.
و از سویی هم واژه ی وحدت یک واژه ی فریبنده است که دسیسه گران و سود جویان آن را برای فریب ملت به کار برده و می برند و با سوء استفاده از نام آن می خواهند سلطه ی خویش را تحکیم بخشند و خواسته ها و عقاید و باور های خود را بر ملت تحت ستم تحمیل نمایند.
تشخیص این دو از یکدیگر وابسته به عملکرد فرد و یا افراد به ظاهر وحدت خواه و دست اندرکار است که با آن می توان حقیقت امر را فهمید؛ چرا که وحدت یک شعار تو خالی و بدون پشتوانه ی عمل نیست که در هفته ی خاصی با آب و تاب از آن یاد گردد و شعار داده شود و افراد معلوم الحال و سنی نمایی همچون عروسک های خیمه شب بازی نمایش داده شوند و با تمبک و دستار به رقاصی و پای کوبی برخیزند و روحانی نمایان سنی نما در سمینارها با سخنان از پیش دیکته شده به بیان آن پردازند و با خود فریبی و مردم فریبی دست در دستان سراپا آلوده ی شیخ های صفوی گرا قرار دهند تا به زعم خود وحدت سنی وشیعه را به نمایش بگذارند و یقینا خودشان هم می دانند که این دروغی بیش نیست و عملکرد چندین ساله ی عمال رژیم ولایت فقیه نسبت به اهل سنت ، خود بیانگر دروغ بودن وحدت خواهی سردمداران رژیم است.
آنچه امروزه در مناطق سنی نشین از قبیل: بلوچستان ، کردستان ، ترکمن صحرا ، خراسان ، و.. بر سر جوانان اهل سنت می گذرد نمایش حقد و کینه ی حکومت نسبت به ملیتهای اهل سنت است و نمی توان به سادگی از آن گذشت ، تنها در استان بلوچستان 700 نفر در بیدادگاه های رژیم به جرم سنی و بلوچ بودن و هم فامیل بودن به اعدام محکوم شده اند و یکی پس از دیگری به جلاد سپرده می شوند و با نهایت بی رحمی حلق آویز می گردند.
در ترکمن صحرا زمینهای اهل سنت را به زور می گیرند و ترکمن ها را آواره می کنند و بر زمین های غصب شده ی آنان روستا ها و شهرکهایی برای زابلیان شیعه ی مهاجر احداث می نمایند که یکی از آنها روستای "جماران " در مسیر گنبد- آق قلا است که همه ی ساکنان آن زابلی های مهاجراند و روستای تازه احداث شده ی دیگری بنام "شهرک بهشتی" است که ساکنان آن نیز زابلی های شیعه هستند .
در طول دوران انقلاب، اهل سنت با تبعیض های قومی و مذهبی مواجه بوده و عملا به حاشیه رانده شده اند و از حق انتخاب شدن و انتخاب کردن محروم مانده اند و حقوق شهروندی آنان پایمال گردیده است .
علاوه از آن ، در رسانه های گروهی- که دربست در اختیار رژیم قرار دارد - و در منابر وتکایا علنا به باورها و مقدسات مذهبی اهل سنت توهین می گردد و هر گونه فریاد حق خواهانه ای به شدت و با گلوله پاسخ داده می شود.
و از همه زننده تر آن که مراسم توهین آمیز عمرکشان بر سر قبر موهوم و افسانه ای ابو لؤلؤ مجوسی همه ساله در شهر کاشان از نهم تا یازدهم ربیع الاول برگزار می شود و در آن مراسم بدترین اهانت ها به یاران پیامبر _صلی الله علیه و سلم_ صورت می گیرد و از دوازدهم ربیع الاول
هفته ی به اصطلاح وحدت بین سنی و شیعه شروع می شود ؟!
اگر واقع بین باشیم می فهمیم که هفته ی وحدت سرپوشی است بر وحشت و جنایت و در قاموس نظام ولایت مطلقه ی فقیه، وحدت میان شیعه و سنی، مطلقا بی معنی است ، و سردمداران رژیم با عملکرد خویش نشان داده اند که وحدت خواه نیستند بلکه وحدت شکنند و راه اندازی هفته ی وحدت در حقیقت یک نوع دهن کجی و پوزخندی است به معتقدات و باورها و خواسته های برحق اهل سنت و ولایت سالاران تمامیت خواه از این طریق می خواهند مقدسات مذهبی اهل سنت را به بازی بگیرند و با زر و زور عقاید و باورهای خودشان را بر مردم ستمدیده تحمیل نمایند ، و جنایات مرتکب شده و تبعیضات اعمال شده در مورد اهل سنت را با ترفند و نیرنگ مخفی نگاه دارند و به دیگران به باورانند که اهل سنت در ایران همچون سایر شهروندان ایرانی از حقوق شهروندی خویش برخوردارند ؟!
بنابر این بر تمام سازمانها و گروه های آزادیخواه است که از هر طریق ممکن، رژیم رسوا شده ی ولایت سالاران را رسواتر سازند و نگذارند بیش از این اهل سنت ایران مورد ستم و تحقیر واقع شوند

زندگینامه عمر حسن احمد البشیر رئیس جمهور سودان .

عمر حسن احمد البشیر رییس جمهور كنونی سودان فرزند خانواده پرنفوذی ازشمال سودان است كه درسال 1944 به دنیا آمد. زندگی عمرالبشیر با آمیزه‌ای از نفوذ یك خانواده اسلامی و وابستگی عربی شكل گرفت. درسال 1960 البشیر وارد خدمت ارتش شد ودر مصر،مالزی وپاكستان فنون نظامی راآموخت ودرسال 1988 برای ادامه آموزش خود به آمریكا رفت.
او كه به شدت تحت نفود افكار پان عربیسم قرارداشت به زودی همه مدارج ترقی درارتش راپیمود وبه خدمت ارتش مصر درآمد و آموخته‌های خودرا درجنگ رمضان درسال 1973دركنار ارتش مصر نیز به نمایش گذاشت. پس از بازگشت به سودان اوبه ارتش آزادیبخش سودان پیوست و در جنوب سودان درگیر پیك ار با جدایی‌خواهان شد. او كه مظهر قدرت شمال مسلمان دربرابر جنوب تجزیه‌طلب را به نمایش می‌گذاشت، طالب آن بود كه شریعت جایگزین قانونهای حاكم برسودان شود ودرهمین مسیر به همه نیروهای اسلامی -عربی در سودان با نگاه مثبتی می‌نگریست.
جنگ با جدایی‌خواهان جنوب كه داعیه تجزیه‌طلبی داشتند برای عمرالبشیر انگیزه دیگری شد تا قدرت حكومت مركزی را با به‌دست‌گیری قدرت افزایش دهد. عمر البشیر در ژانویه سال 1989 با گروهی از نظامیان دست به كودتا در سودان زد وتكیه بر اریكه قدرت داد و پست ریاست كل ارتش وریاست جمهوری را از آن خود كرد.
عمر البشیر بارسیدن به قدرت با نیروهای تحت امرش حكومت رادرمسیری اسلامی- عربی كه همواره درذهن پرورده بود هدایت كرد ودرهمین راستا جنگ بین شمال وجنوب كه ازسال 1956درجریان بود با اعمال فشار بیشتر دولت مركزی نظامی بر تجزیه‌طلبان جنوب شدت بیشتری یافت. درسال 1993عمرالبشیر رسما رییس جمهور سودان اعلام شد ودر دو انتخابات درسالهای 1996و200 باردیگر تایید شد. برای ماندن درمسند قدرت، عمرالبشیردرسال 1999 جلوی طرحی برای محدود كردن قدرت خودراگرفت و پارلمان سودان را كه می‌توانست قدرت او را محدود كند منحل كرد. گفته می‌شد كه نزدیكی او با گروههای اسلامی باعث شد تا او حتی به اسامه بن لادن هم اجازه دهد در سودان آزادانه رفت و آمد كند،موضوعی كه هنوز در پرده‌ای از ابهام است.
پس از حمله به سفارتخانه‌های آمریكا دركنیا و تانزانیا دولت آمریكا كه گمان می‌برد این حمله با طراحی اسامه بن لادن درسودان طرح‌ریزی شده است، دست به عملیات نظامی علیه سودان زد و دو كارخانه داروسازی را كه منابع اطلاعاتی آمریكا به عنوان محلی برای تولید بمب‌های به كار رفته درحمله به دوسفارتخانه آمریكا می‌پنداشتند،بمباران كرد.

پس از پیش آمدهای یازدهم سپتامبر،عمر البشیرولی از اسامه بن لادن فاصله گرفت وحتی اندیشه مبارزه با تروریسم را پذیرفت و با آمریكا برای مبارزه با آن همگام شد.

درسال 2004 عمر البشیربالاخره به جنگ چندین ساله باجنوب پایان داد و با امضای توافقنامه‌ای درسال 2005به جدایی‌خواهان جنوب امكان داد درقدرت سهیم شوند. ازسال 2003 عمر البشیر متوجه درگیری‌های دارفور شد كه ازسوی دولتهای غربی به عنوان جنایت علیه بشریت همواره بر آن تاكید می‌شد.
همه آموزه‌های او از جنگ با جنوب این بار نیز به كار گرفته شد كه تشدید فشار نظامی نیز گوشه‌ای ازآن بود. عمر البشیر كه ازسوی دولتهای غربی هرگز به عنوان رییس جمهوری كه در انتخابات آزاد به حكومت رسیده باشد به رسمیت شناخته نشد، با تشدید كشتارها دردارفور باردیگر جهان رامتوجه سودان كرد ونزدیكی او با حكومتهای ضد غربی نیز به انگیزه غرب برای تحت فشار قرار دادن وی افزود،موضوعی كه در درخواست

صدور حكم جلب او ازسوی دادگاه بین‌المللی رسیدگی به جنایتها علیه بشریت درلاهه تبلور یافت.